Κολάζ αισθήσεων

Σε ποιες αποχρώσεις και σε ποιες υφές από όλες όσες μου προσφέρεις ν'αρνηθώ;
Πως να πάψω να σε εγκωμιάζω όταν καθετί που κάνεις σ'ανεβάζει σε βασιλικούς θρόνους;
Αποθανατίζοντας τις στιγμές εκείνες που φοβάμαι να σε στερηθώ, εξοικειώνομαι με όλες τις φάσεις θανάτου που θα μπορούσα να περάσω για να σου αποδείξω πως η ζωή μου είσαι εσύ...
Ατελείωτα γράμματα σε κάθε γωνιά του σπιτιού σου προσπαθούν να σε εθίσουν σε μένα...
Σου χαρίζω μαγείες που θα σε πείσουν πως δεν υπάρχουν πουθενά αλλού...
Όνειρα που εγώ και μόνο εγώ μπορώ να σου τα πραγματοποιήσω...
Σκοπός ζωής μου η απόλυτη παράδοση της ψυχής σου...
Κίνητρο του μυαλού μου η σαγήνη του κορμιού σου... 
Καθυποτάξου στο έλεος των αισθήσεων που πυροδοτώ...
Εξαφάνισε τη λογική και απογειώσου στον υπερθετικό βαθμό των αισθήσεων...

Μόνο εσύ

Κλείνω τα μάτια και επιζητώ να βιώσω ξανά τις ερωτοτροπίες μας...
Εθισμένη στον ιδρώτα σου εισπνέω τη μυρωδιά σου που σταλάζει ακαταμάχητη στις απολήξεις της ηδονής...
Προσπαθώ να ρουφήξω ζωή απ' τη ζωή σου και κρατιέμαι από το βλέμμα σου το στυγνό να μην χάσω ούτε ένα βλεφάρισμα!
Σαγηνευτικός, αιμοδιψής, βάναυσος...
Με δεσμεύεις σε ένα κρεβάτι βουτηγμένο στην αμαρτία, στην απόλαυση, στην οδύνη...
Συντριπτικός, δελεαστικός... με ταξιδεύεις σε ουράνια που παρόμοια τους δεν έχω προϋπαντήσει...
Αξιέραστος! Πως να σου αντισταθώ;
Με ακινητοποιείς και η ματιά μου είναι ανίκανη να οραματιστεί οτιδήποτε άλλο...
Το μυαλό μου κενό, άτονο... Βλέπει παντού το γκρίζο πέρα απ'το πρόσωπό σου...
Μόνο εσύ με πλημμυρίζεις με χιλιάδες αισθήσεις και χρώματα...
Μόνο εσύ υπάρχεις!

Τρέλα..

Ο παραλογισμός του έρωτα μπορεί να οδηγήσει στην τρέλα!
Αλλά μια τρέλα δεν είναι και ο έρωτας;
Και τελικά ποια είναι η κατάληξη μιας καρδιάς που είναι τόσο ερωτοχτυπημένη;
Πονάει για όσο είναι χτυπημένη!
Ο φόβος είναι ο μόνιμος συγκάτοικος της...
Φόβο μη χάσει αυτόν τον άνθρωπο...
Και ο φόβος αν εκδηλωθεί που καταλήγει;
Στην αιώνια μη αποδοχή του εαυτού...
Δεν ξεχνάμε λέω εγώ τους φόβους;
Μαγκιά μου να τον κρατήσω για όσο!
Χωρίς φόβο!
Όσο θέλει θα κάτσει!
Με το ζόρι τίποτα δε γίνεται!

Η δύναμη της συνήθειας

Δεν χρειάστηκε πολύ σκέψη για να καταλήξω ποια είναι παγκοσμίως η μεγαλύτερη δύναμη... Δυστυχώς...
Η δύναμη της συνήθειας ξεπερνάει τα πάντα, τους πάντες... 
Ακόμη και την αγάπη... 
Αυτή είναι και ο μεγαλύτερος μου φόβος...
Η συνήθεια ισοπεδώνει την εκτίμηση... Σαρώνει συναισθήματα κι αφήνει στην θέση της λάμψης μια σκόνη... Πούλβερη... 
Μόνο σε μία, όχι και τόσο κόσμια αρετή, θα μπορούσα να στρέψω την σάλπιγγα της απόγνωσης...
Στη φαντασία!
Στην αστείρευτη εκείνη πηγή που πολλοί βαπτίζουν ως ανώριμη, παιδική, επικίνδυνη...
Εγώ σε αυτή στηρίζομαι για να διαφυλάξω τα πάντα από την ύπουλη εκείνη άρπαγα της ευτυχίας που χτίζεται από στιγμές μέχρι στιγμούλες... κι από εικόνες που προβάλλω στο μυαλό μου για να ξαναζώ την έκρηξη των αισθήσεων...

Καρδιά vs μυαλό

 Έπαψα πια να εύχομαι να μην ξημερώνει ποτέ στης καρδιάς μου τα λημέρια γιατί απόκτησα μια θέση στη δική του καρδιά...
Ήμουν αγνώμων της πραγματικής ευτυχίας τελικά!
Γελάστηκα και το έκανα παρουσία μαρτύρων του παραλογισμού και της εθελοτυφλίας!
Σε μια ανατρεπτική πορεία προς το άγνωστο δάμασα την λογική του και αφύπνισα τα συναισθήματά του παλεύοντας καθημερινά με τα τέρατα της ροής του παρελθόντος που η χρονοκάψουλα με ταξίδευε ως θύμηση των μαθημάτων που "κόπηκα" όσες φορές κι αν εξετάστηκα...
Η κάθε αρχή είναι δύσκολη!
Μέσα σε σιωπές μαρτύρησα να αφουγκραστώ την πάλη μυαλού εναντίον καρδιάς και καρδιάς εναντίον μυαλού...
Όσες φορές θέλησα να φύγω απλά χαμογέλασα και υποκρίθηκα την ηλίθια...
Όσες φορές μου χάρισε την αυθεντικότητά του δάκρυσα γιατί γκρέμιζα άλλο ένα τούβλο στο τείχος της καρδιάς του...
Και είμαστε στο εδώ που μας ανήκει ολοκληρωτικά!
Είναι δικός μου και είμαι δικιά του χωρίς όμως ίχνος καθησύχασης!
Γιατί όταν κερδίζεις κάτι με κόπο αξίζει να το σεβαστείς και να συνεχίζεις να το κατακτάς!

Η αγάπη

Μια τέχνη είναι η αγάπη...
Δε μαθαίνεται... Είναι ταλέντο που απλά χρειάζεται η σωστή ανταπόκριση για να εξελιχθεί...
Τέχνη είναι και το φιλί... Μια χημεία...Μια σπίθα
Ένα άγγιγμα... Πως θα συρθεί σε ένα σώμα, σε φλέβες, σε ραχοκοκαλιές...
Έρωτας.. Πως θα γίνεις ένα με κάποιον... Πως θα τον απορροφήσεις... Πως θα τον στιγματίσεις... Πως θα είναι η ένωση υπέρτατη? Λίγο συναίσθημα, λίγο πάθος, λίγο φλερτ... 
Θέλω να με διασύρεις σε όλα αυτά!