Καρδιά vs μυαλό

 Έπαψα πια να εύχομαι να μην ξημερώνει ποτέ στης καρδιάς μου τα λημέρια γιατί απόκτησα μια θέση στη δική του καρδιά...
Ήμουν αγνώμων της πραγματικής ευτυχίας τελικά!
Γελάστηκα και το έκανα παρουσία μαρτύρων του παραλογισμού και της εθελοτυφλίας!
Σε μια ανατρεπτική πορεία προς το άγνωστο δάμασα την λογική του και αφύπνισα τα συναισθήματά του παλεύοντας καθημερινά με τα τέρατα της ροής του παρελθόντος που η χρονοκάψουλα με ταξίδευε ως θύμηση των μαθημάτων που "κόπηκα" όσες φορές κι αν εξετάστηκα...
Η κάθε αρχή είναι δύσκολη!
Μέσα σε σιωπές μαρτύρησα να αφουγκραστώ την πάλη μυαλού εναντίον καρδιάς και καρδιάς εναντίον μυαλού...
Όσες φορές θέλησα να φύγω απλά χαμογέλασα και υποκρίθηκα την ηλίθια...
Όσες φορές μου χάρισε την αυθεντικότητά του δάκρυσα γιατί γκρέμιζα άλλο ένα τούβλο στο τείχος της καρδιάς του...
Και είμαστε στο εδώ που μας ανήκει ολοκληρωτικά!
Είναι δικός μου και είμαι δικιά του χωρίς όμως ίχνος καθησύχασης!
Γιατί όταν κερδίζεις κάτι με κόπο αξίζει να το σεβαστείς και να συνεχίζεις να το κατακτάς!