Όταν...

Όταν ο χρόνος παύει πια να μετράει στη φυσική του υπόσταση...
Όταν τα δάκρυα πια είναι μόνο ευτυχίας και ο οξύς πόνος της καρδιάς 
μόνο αναθυμιάσεις φόβων...
Όταν όλα αυτά είναι παρόν και το παρόν μου είσαι εσύ...
Όταν όλα αυτά ήταν τυχαία κι ήρθαν να εγκατασταθούν εδώ...
Εδώ, στο κομμάτι εκείνο της καρδιάς που βρέθηκε αλώβητο κι αλώβητο το συντηρείς...
Όταν σου γράφω γράμματα για να εκφράσω καθετί που μπορεί ακόμη να γράφεται...
Όταν αναζητώ την γραμμούλα εκείνη στο πλάι των χειλιών σου που βασανιστικά προσπαθείς
να την κρατήσεις να φαίνεσαι αγέλαστος...
Όταν... ζω για όλα τα "όταν" τα δικά μας...
Διάβαζα κι άκουγα ιστορίες για τους ανθρώπους που είναι συνδεδεμένοι με μια αόρατη κλωστή...
Που ο καθένας από την μεριά του την τραβάει...
Και τελικά...μέσα από εμπόδια, τρικλοποδιές, πόνους...
Όταν σε συνάντησα ήξερα ότι η κλωστή μου βρήκε την άλλη άκρη της...
Όταν σε χάνω, χάνομαι... 
Όταν σε πληγώνω, πληγώνομαι...
Όταν γελάς, απλά ζω...
Σε μια ύπαρξη στήριζα όλη μου τη ζωή... 
Μην πάψεις να υπάρχεις...
Να υπάρχεις για να υπάρχω...